آشنایی با سیستم های سوییچ تلفن
در سال ۱۸۷۶ الکساندر گراهام بل دستگاه تلفن را که قادر به ارسال و دریافت اصوات ناشی از صحبت انسان بود اختراع کرد . این دستگاه ساده شامل فرستنده ( میکروفن) و گیرنده (گوشی) بود که فرستنده آن خیلی خوب کار نمی کرد. ولی در سال ۱۸۷۷ مخترع آمریکائی ادیسون با استفاده از خواص کربن فرستنده بهتری ساخت . گیرنده بل همراه با فرستنده کربنی ادیسون یک تلفن با کارائی خوب را تشکیل می داد .
در مراحل اولیه اختراع تلفن فقط ارتباط بین دو دستگاه برقرار می شد و با افزایش تعداد تلفن نیاز به برقراری ارتباط بین دستگاههای تلفن متعدد احساس گردید لذا مکان هایی بنام مراکز تلفن ایجاد شد که به صورت دستی و به وسیله اپراتورها این ارتباط برقرار می شد.
انواع سوئیچ مخابراتی :
در مرکز تلفن دستی اپراتور بعد از اطلاع از درخواست برقراری ارتباط توسط هر یک از مشترکین تلفن شماره مشترک مقابل را از طرف تلفن کننده پره و ارتباط بین دو مشترک را به وسیله اتصال سیم های دو مشترک به همدیگر برقرار می کرد .
سوئیچ استراگر:
با افزایش تعداد مشترکین مراکز تلفن امکان برقراری سریع بین مشترکین توسط انسان وجود نداشت . لذا در سال ۱۸۸۸ میلادی اولین مرکز تلفن نیمه خودکار که هنوز نیاز به اپراتور برای برقراری ارتباط داشت اختراع گردید و در سال ۱۸۸۹ م اولین مرکز تلفن خودکار که نیاز به تلفنچی نداشت توسط آقای استراگر ساخته شد . با سیستم اختراع استراگر می شد تعداد زیادی مشترک را به یک مرکز تلفن وصل کرد و یک مرکز بزرگ به وجود آورد .